Op jacht naar het Noorderlicht met de Hurtigruten.

 

Het gaat gebeuren, we gaan op jacht naar het Noorderlicht, het staat hoog op

mijn "bucketlist" en op deze manier probeer ik ook mijn vrouw warm te krijgen

voor Noorwegen. We hebben een trip geboekt bij de Hurtigruten van 12 dagen waarin ze de garantie geven dat we het Noorderlicht gaan zien en mocht dit toch niet gebeuren, dan kunnen we een gratis reis boeken van

6 dagen. Dit is dan wel een "uitgeklede" versie, maar toch, een leuke marketing stunt. Dit keer niet met de camper want dat lijkt ons toch iets te koud deze tijd van het jaar.

Op 23 November vertrekken we richting Schiphol om van daaruit richting Bergen te vliegen. Je verwacht het niet misschien, maar het toestel zit vol. Er zijn dus meer van die malloten die in de winter richting de Noordkaap gaan. Wat blijkt namelijk, een groot deel van de mede passagiers stappen op het vliegveld van Bergen in dezelfde bussen die ons naar de haven brengen om in te checken bij de Hurtigruten. Aan boord van het vliegtuig kom ik erachter dat ik het kaartje voor de camera vergeten ben dus bij de incheckbalie maar even gevraagd waar we dit in Bergen kunnen kopen. Dit is onze eerste kennismaking met het uiterst vriendelijke personeel van de Hurtigruten organisatie. Ze weten precies het adres op te geven, klasse. De vriendelijkheid en bezorgdheid geldt trouwens voor al het personeel aan boord, maar hierover later meer.

We hebben ruimschoots de tijd, dus rustig door de stad gelopen, een kaartje kopen en ruim voor etenstijd weer inchecken. De veiligheid-briefing volgen en op naar het avondeten. Prima diner in buffet vorm.

Aan boord bij de info desk ligt elke dag een A4-tje klaar met wat er de betreffende dag zoal op het programma staat, aan boord, dan wel als excursie. Aankomst- en vertrektijden van de havens, lezingen aan boord, maar ook de tijden waarvan verwacht wordt dat het schip flink tekeer kan gaan. Deze staan, hoe toepasselijk, in het groen aangegeven. Het wordt je echt groen voor ogen. Dag 2, 8.00u is zo'n moment. We varen dan een stuk op open zee. Erg fijn tijdens het ontbijt. De ober ziet ons wit wegtrekken en is snel ter plaatse. Hij neemt ons via een nooduitgang mee naar buiten voor frisse lucht. Blijf hier maar even zitten is zijn advies. Even later komt hij terug met zoute koekjes. Ik moet zeggen dat e.e.a. bijdraagt tot een redelijk herstel. Wederom goede zorg van het personeel. Rond de middag leggen we in Alesund aan en gaan er op uit om een stadswandeling te maken. We gaan de trappen op en hebben van daaruit een prachtig uitzicht over de stad. Ook nog even langs de haven lopen en weer aan boord. Ondanks een slechte start, toch een geslaagde dag.

De kapitein laat op tijd de motoren weer starten en zo zijn we onderweg naar de volgende grote stop, Trondheim. We liggen hier een paar uur, dus ruim de tijd om de stad te verkennen. Dit kan met een excursie, maar wij besluiten om dit op eigen gelegenheid te gaan doen. Kaart mee (aan boord te verkrijgen) en gaan. Na een wandeling van zo'n 15 minuten kom je in het oude centrum van Trondheim met zijn wel bekende brug en houten huizen op palen. Iets verderop staat een prachtige kerk. Deze moeten we uiteraard van binnen gaan bekijken. Wij hebben het geluk dat er koor aan het repeteren is voor een concert. Prachtige akoestiek. Bij de kerk komen we mede reisgenoten tegen die de excursie geboekt hebben maar die vonden dat er te snel langs alle bezienswaardigheden gereden werd en ze hebben toen maar de bus verlaten en zijn zelfstandig verder gegaan. Wij zijn dus blij met onze keuze.

Je krijgt een beetje het gevoel van een groepsreis met de camper, je komt dezelfde mensen tegen en hebt dan al snel met enkele reisgenoten een klik. Vanuit Trondheim gaat de boot door naar Rørvik. Het valt op dat de boot een strak schema heeft waar ze zich ook strikt aan houdt. Ben je te laat, dan moet je dus op eigen gelegenheid naar de volgende haven zien te komen om daar weer aan boord te gaan. Het is van oudsher een postboot die door de jaren heen steeds meer met passagiers is gaan werken en dit dus nu prima combineert. Er wordt soms aangelegd in een haven en 10 minuten later ben je weer vertrokken en dan gaat er misschien maar 1 kistje van boord of komen er 2 nieuwe passagiers bij.

Elke avond hebben we diner aan boord wat vooraf vastgesteld wordt door de kok. Er wordt prima rekening met individuele wensen gehouden. Ik eet b.v. vegetarisch en mijn vrouw houdt niet van schelpdieren, geen enkel probleem en prima verzorgd. In het restaurant heeft iedereen tijdens het diner een vaste plaats. Op de 2de dag hebben wij die echter al verruild om aan te schuiven bij mensen die we in de bus ontmoet hebben en die met 4 aan een 8-persoons tafel zitten. De derde dag komen er nog 2 gezellige dames bij die samen reizen en die we ook al in de bus ontmoet hebben. Zo hebben we een super gezellige tafel elke avond. Geen enkel probleem voor de organisatie, als je het maar meldt. Zo weten zij ook waar de bijzondere eters zitten. Heel toevallig is er een vrijwilliger van het Philips museum bij, dat wij op de reis met Emma bezocht hebben. Uiteraard is hij blij gestemd dat wij het bezoek als zeer aangenaam hebben ervaren. Het wordt steeds meer een gezellige groepsreis.

Vroeg in de morgen van dag 4 passeren we de poolcirkel. Dit wordt rond 10.00u gevierd en komt Neptunes, de god der oceanen, aan boord. Je kunt dan gedoopt worden omdat je de poolcirkel gepasseerd bent. Je krijgt dan een soeplepel (of meerdere) met ijsklontjes in je nek gegoten en werkelijk, er zijn mensen die dit vrijwillig doen. Met name de chinezen en/of Japanners vinden het fantastisch. Wij hebben meer genoten van het kijken er naar.  De haven die we deze dag bezoeken is die van Bodo. Een nieuwe stad met weinig "Noorse" kenmerken. Het mooie van deze stad is, dat de stad is voorzien van gigantische schilderwerken op de grote wanden van de flats, door die te volgen, kun je een mooie wandelroute maken.

Rond 4 uur zal het ons weer groen voor de ogen kunnen gaan worden dus toch maar even een reis-tablet innemen. 's Avonds komen we langs het smalste fjord, het Trollfjord, maar daar zien we weinig tot niets van omdat het compleet donker is. Wel wordt er met de grote schijnwerpers op geschenen, maar het is wel erg donker. We mogen er niet invaren i.v.m. lawinegevaar. Hier moeten we later met de camper maar eens langs te gaan.

De boot vaart uiteraard 's nachts ook door en doet dan ook meerder havens aan om vracht af te leveren. De eerste haven waar we de volgende ochtend aanleggen is Finnsnes. Die vergeet ik niet meer. Omdat de boot nogal schommelt en ik ook een beetje draaierig in mijn hoofd ben, gaat het compleet mis met ondergetekende. Ik had het toilet bezocht bij het restaurant en bij het verlaten hiervan kreeg ik een black-out. Mensen in de buurt hoorden mij vallen en konden met moeite de deur open krijgen en vonden mij daar op de grond, liggend in het bloed. Dat was niet best. Bij het vallen heb ik iets geraakt en ik ben compleet van de wereld. Er wordt omgeroepen of er een arts aan boord is en gelukkig is die er. Even later wordt mijn vrouw gewaarschuwd en daar lig ik dan, in de ziekenboeg met 2 extra gaten in mijn hoofd. In de haven van Finnsnes staat de ambulance reeds op ons te wachten. Eindresultaat van dit alles: 10 hechtingen bij mijn oog en 3 in mijn kin. Maar chapeau voor de Hurtigruten en mijn vrouw die alles prima geregeld hebben. De boot vaart door en dus moeten wij met de taxi naar Tromsø, een kleine 3 uur rijden. Geen probleem voor de reisverzekering, er was immers geen andere optie. Taxirit van ongeveer €400, wat volgens de mensen van de Hurtigruten nog meevalt. Mijn vrouw was zo helder van geest (ik uiteraard niet) om van boord e.e.a. mee te nemen zodat wij die dag in het ziekenhuis niet zouden verhongeren. Alles verloopt verder vlekkeloos en gelukkig heb ik verder nergens last van, geen hoofdpijn of iets anders, werkelijk niets (buiten een litteken) aan over gehouden. Gelukkig maar, het had erger gekund. Bij terugkomst hangen mijn kleren weer keurig ontdaan van alle bloedvlekken, in onze hut. De dames van de huishouding hebben een kaartje op bed gezet, met: get well soon. Hoezo vriendelijk personeel, werkelijk van de kapitein tot de schoonmaaksters, klasse.

We gaan vrolijk verder. Vandaag varen we in de richting van de Nordkapp. We varen binnendoor want het schijnt dat het in deze tijd van het jaar buitenlangs nogal kan stormen en daar houden wij niet van. We leggen aan in Honningsvåg. Van daar uit vertrekt een excursie richting de Nordkapp, maar wij zien er, gezien het weer, van af. Misschien later ook maar eens met de camper gaan kijken, dat zal nogal een reis worden met wat we allemaal nog willen zien. Het is bekend dat rond deze tijd van het jaar, de zon boven de poolcirkel niet meer te zien is en dat het alleen een paar uur schemert. Maar wat is het een rare belevenis als je dit in het echt meemaakt. In Nederland vinden we 's winters de avonden al lang, maar hier is het echt om 2 uur 's middags al compleet donker. Je wordt daar niet vrolijk van. We maken een leuke wandeling door het dorpje en komen in een kleine sneeuwstorm terecht. Respect voor de mensen die hier wonen. De verpleegkundige die mij aan boord verzorgt had vond het prachtig om hier te wonen en genoot van de donkere dagen met de gezellige lichtjes in het duister. Zo zie je maar weer, zoveel mensen, zoveel wensen.

Op dag 7 komen wij op het verste punt van onze reis, Kirkenes. Dit ligt vlak bij de Russische grens en is de verste haven waar de Hurtigruten aanlegt. We hebben hier een excursie naar een huskyfarm geboekt en hopen er een sledetocht te kunnen maken. Helaas ligt er niet genoeg sneeuw dus de tocht zal geen doorgang vinden. Wel hebben we de farm bezocht en dit alleen is ook zeer de moeite waard. Er wordt volop aan het ijshotel gebouwd wat 20 dagen later klaar moet zijn. Ook hier is het slechts enkele uren licht per dag in deze tijd van het jaar. We zijn nu op het verste punt van onze reis en zijn nog steeds op jacht naar het noorderlicht. Aan boord zijn beeldschermen waarop je kunt zien in hoeverre de kans bestaat dat je het de komende nacht zult kunnen zien. Een soort Noorderlichtradar. De kansen zijn er wel, maar de wolken ook en dat is geen goede combinatie.

In Stokmarknes worden we ontvangen door een grote mensenmassa onder leiding van een muziekkorps. Wat blijkt; de kerstboom op het dorpsplein wordt ontstoken en dat is een heel feest. In optocht lopen we naar het dorp, waar iedereen rondom de boom verzamelt. Goed om te zien hoe een dorp nog lekker een dorp is en iedereen samen er een leuk feest van maakt. Wat ons een beetje tegen begint te vallen is de periode op een dag dat het nog een beetje licht is. De zon zien we al een tijdje niet meer, we moet het doen meer het licht dat te vergelijken is met de schemer die we in Nederland  aan het eind an de dag hebben.

Dag 9, we gaan op stap met de bus richting de Lofoten. Na een stadstour door Harstad, de stad waar ze flats hebben gebouwd om aan het minimum aantal bewoners te komen voor een staats-drankwinkel, gaan we naar het schiereiland Trondenes. We bezichtigen de witte middeleeuwse kerk – een belangrijk Noors cultureel erfgoed – en het historische centrum van Trondenes waar we een tentoonstelling over de Vikingen bezoeken. Via Hinnøya eiland steken we per ferry het Gullesfjord over. De tocht gaat verder langs het Sigerfjord naar Sortland waar ons Hurtigruten schip al wacht. Fijn dat de planning van de Hurtigruten klopt. In de haven staan enkele doorgewinterde camperaars, dat doet mij goed. Ik probeer mijn vrouw er van te overtuigen dat een camperreis in de winter prima kan, maar vooralsnog weinig kans. Het is een mooie en interessante excursie met een Nederlands sprekende gids.

We varen vol goede moed verder en komen vanavond laat in Tromsø aan. Aan deze plaats hebben we niet al te veel goede herinneringen hoewel mijn wonden prima genezen. Het is al laat als we daar aankomen en we doen dus weinig die dag. We blijven aan boord. Overdag lees ik geregeld een boek en doen we gezellig samen met andere gasten een spelletje. Dat is het leuke van zo'n reis, je mag van alles, maar je moet niets. Wat wel jammer is, is het feit dat er zo weinig daglicht is waardoor je te weinig van de mooie natuur kunt genieten die Noorwegen heeft.

Op dag 10 passeren we de poolcirkel weer en ook dit wordt weer gevierd, nu met een overheerlijke lepel levertraan. De dagen gaan weer langer worden en we gaan de zon weer zien. We genieten hier volop van en zijn erg gecharmeerd van het natuurschoon dat Noorwegen biedt. We komen hier zeker terug met de camper, dat staat vast. Op de terugweg komen we ook nog een keer in Trondheim. We hebben bij het vorige bezoek een mooie wandeling gemaakt door de stad en besluiten dit nog eens dunnetjes over te doen. Een aanpassing op de route, maar minstens net zo mooi. Wat een mooie bouwstijl hebben ze hier toch. Ik heb al lang een voorkeur voor houten huizen, dus ik kan hier mijn hart ophalen.

Op de laatste dag van onze reis varen we weer naar Bergen. Man man man, wat is de natuur hier toch mooi. Ik probeer een en ander op video vast te leggen. Op You-Tube kun je uiteraard allerlei beeldmateriaal over Noorwegen vinden, maar "live" is het toch aanzienlijk mooier.

 

We kijken terug op een prachtige en super gezellige reis, mede namens onze tafelgenoten Henk en Ria, Minnie en Harry, Elly en Erna en het gezin uit Bergen op Zoom waar we ook geregeld een uitstekend contact mee hadden. Erg jammer dat we het Noorderlicht niet hebben gezien, maar daarom gaan we nog een keer maar dan in Maart omdat de dagen dan al weer aanzienlijk langer zijn en dus meer van de prachtige natuur kunnen genieten. Dit verslag komt uiteraard dan weer online te staan. Het boek heb ik niet uitgekregen in de 12 dagen, maar daaruit blijkt dat we genoeg hebben kunnen ondernemen.

 

Nov. / Dec. 2018

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vind je de verslagen leuk of heb je tips, laat een reactie achter in het gastenboek.