Wij zijn waarschijnlijk weer even niet thuis, dus kunt u ons hier volgen.

 

 

 

"Proef Marokko" 40 daagse reis met de NKC.

 

Deel 1

 

Zoals beschreven in "over ons" hebben we eerst een paar kleinere tripjes gemaakt en nu maken we ons op voor een echte lange trip. We gaan een rondreis door Marokko maken van 40 dagen. Het verslag zal daarom ook iets anders zijn dan anders, puur omdat je 40 dagen niet op een A-4tje kunt beschrijven. De reis begint in Tarifa, waar we de hele groep zullen ontmoeten. Dat betekent dat we eerst ongeveer 2750 km moeten gaan rijden voordat de rondreis echt begint. We gaan met 18 campers wat neer zou komen op 36 personen, maar er is één solo dus het zijn er 35. De reis gaat onder leiding van de NKC en heet "Proef Marokko". De reis van Camperen kun je leren was ook door dezelfde club georganiseerd en dat is ons goed bevallen.

Op 28 maart zijn we door de kinderen uitgezwaaid. Zij zijn inmiddels oud en hopelijk wijs genoeg om voor zichzelf te zorgen. Bij eventuele problemen is er altijd de mobiele telefoon en de WhatsApp zal ook veelvuldig gebruikt worden.

 

Onze eerste overnachting is Nogent sur Seine. Een camperplaats zoals je een camperplaats mag verwachten. Je kunt stroom nemen, water lozen en innemen. Andere voorzieningen heb je immers zelf aan boord. Wat ons opvalt is, dat zodra je de grens gepasseerd bent, de wegen aanzienlijk slechter worden. Dat geldt voor België, Frankrijk en zoals we later zullen merken, ook zeker voor Spanje. De tweede dag gaan we door naar Perigueux, waar volgens het reisboek 2 camper overnachtingsplaatsen moeten zijn. De plek aan het water is inmiddels niet meer voor campers geschikt dus de tweede genomen. Ook weer prima toeven. De voorzieningen zijn defect zodat we er gratis mogen staan, net zoals in Nogent sur Seine overigens. Onderweg tijdens de lunchpauze even lekker gewandeld in Aubigny sur Nere waar we bij toeval stoppen maar wat een uiterst mooi stadje is. 's Avonds een ontspannende wandeling door het oude stadscentrum van Perigueux gemaakt, een mooie afsluiting van reisdag 2.

 

Reisdag 3 gaat ons door de Pyreneeën leiden. Het is een lust voor het oog. Na door een tunnel van van bijna 9 km te zijn gereden komen we in Spanje aan. De eerste camperplaats is vol en erg druk, dus rijden we door naar Sabinanigo. Wederom een camperplaats zoals die bedoelt is. Alles wat je nodig hebt en ook  weer gratis omdat de controlerende agenten het niet de moeite vinden om voor een stuk of 10 campers de auto uit te komen. 's Avonds even het plaatselijke carnaval meegepakt en op tijd naar bed. Van Sabinaigo gaan we onderweg naar Toledo. Het is een lange kale rit, maar Toledo is zeker de moeite waard. We komen rond een uur of vier op de CP vlakbij het centrum van de stad aan, waar staat aangegeven dat je er niet mag camperen, maar we overnachten er met ruim 15 campers. Bij navraag aan Spanjaarden, werd ons duidelijk gemaakt, dat camperen met een tent is en dat die daar niet op het gras mogen staan, het heeft dus geen betrekking op campers. Je moet het maar snappen. We zijn mooi op tijd en gaan de stad al een beetje verkennen. We besluiten om dit morgen uitgebreider te gaan doen en een semi rustdag in te plannen. We zien wel of we morgen nog tijd en zin hebben om door te reizen. De weg naar Tarifa is nog ongeveer 650 km lang. De volgende morgen op tijd de stad in om een city-tour te maken. We rijden met de tour in- en rond de stad wat je een prachtig overzicht geeft. Van buitenaf is de stad minstens net zo mooi als dat je er doorheen loopt. Rond een uur of één zijn we klaar, lunchen en besluiten om richting Malaga te gaan.

We komen langs de molens die Don Quichot probeerde te bestrijden, een mooi gezicht. De routeplanner stuurt ons verkeert en zodoende rijden we ongeveer 30km om. Dit is de eerste keer dat we hem gebruiken deze trip en we zijn er ook al gelijk weer klaar mee. Langs leve de ouderwetse kaart en gezond verstand. We komen Langs Jaen en als je niet weet waar de olijfolie vandaan komt, dan moet je hier maar eens gaan kijken. Ik schat dat we wel 100km lang alleen maar olijfboomgaarden hebben gezien. 's Avonds rond 18.30 komen we in Malaga aan waar we nog wat inkopen bij de carrefour doen. De CP ligt er net achter. Wel een beetje druk langs de grote weg, maar prima te doen.

 

De volgende dag het laatste stukje naar Tarifa. We zijn blij dat we gisteren de keus gemaakt hebben om naar Malaga te rijden, want het laatste stukje is vrij intensief qua verkeer. We kunnen hier nu uitgerust rijden i.p.v na  al een lange rit gemaakt te hebben. We rijden langs de kust, maar kunnen nergens stoppen om even naar het water te gaan. Gelukkig vinden we een plekje en lunchen we heerlijk met uitzicht op de Middelandse zee. Daarna door naar de camping Rio de Jara in Tarifa, de ontmoetingsplaats en startpunt van de reis. We zijn mooi op tijd en kunnen dus uitgerust straks aan de Marokko reis beginnen.

 

Dan gaat het Marokko avontuur beginnen. De eerste reisdag is er hoofdzakelijk voor om elkaar weer even te ontmoeten en bij te kletsen. Helaas kan het avontuur voor 2 koppels, die wel op het ontmoetings-weekend zijn geweest, om persoonlijke omstandigheden niet doorgaan. Dat is altijd jammer omdat ook zij zich zeer op de reis hebben verheugd. 's Middags een briefing met een lekkere welkomsborrel en 's avond gezellig met z'n allen uit eten. De sfeer zit er goed in. De volgende ochtend alles inpakken en met een gezonde spanning op weg naar de boot. Het blijft toch een Afrikaans land en wat je daar allemaal niet over hoort! Gelukkig valt alles reuze mee en zijn we vrij vlot aan de overkant, ook de douane is geen enkel probleem. Een kleine 100km verder ligt onze eerste stop. Een simpele overnachtingsplek in de buurt van de grotten van Hercule. Prachtig, zowel overdag als zeker bij zonsondergang. Mooie plaatjes geschoten. Vandaag gaan we echt op pad, de eerste camping ligt niet heel erg ver van de ferry, dit omdat je nooit weet hoe lang een en ander duren gaat en dan is een korte stop erg aangenaam. We gaan op weg naar Moulay Bouselham. Eerst langs het mooie oude stadje Asilah. Het oude centrum is mooi en soms lijkt het wel of de tijd heeft stilgestaan. Dan door naar Larache met het plein "de la Liberation". Mooi, maar wij genieten meer van de oude nauwe steegjes die daarachter liggen. Nog even een terrasje meepikken met groepsgenoten en dan door naar de overnachtingsplek.

Omdat de bundel van de GSM gebonden is aan Europa, regelen we 's avonds een nieuwe databundel voor 2 maanden, 24 gig voor 400 Dirham. Ongeveer € 35, dat moet voldoende zijn om de WhatsApp te gebruiken. Daarna lekker uit eten met 4 personen voor 300 Dirham. Moulay Bouselham ligt aan een lagune die we de volgende ochtend met 4 bootjes gaan bezoeken. Prachtige natuur en een duizelingwekkend aantal verschillende vogelsoorten. Bij terugkomst komen ook net de vissers terug van hun vangst en verhandelen de vis gewoon op het strand, geen voedsel- en waren autoriteit te bekennen. 's Middags de rustdag optimaal benut waar hij voor is. Omdat het restaurant ons prima is bevallen besluiten we om dit vanavond nog eens te bezoeken en kiezen we beide voor onze eerste Tajine, heerlijk. Ook gaan we de locale markt nog even bezoeken. Ongelooflijk hoe dat hier gaat. Een voorbeeld: je ziet gewoon de kippen achter in de ren lopen en als de verkoop vitrine leeg dreigt te raken, wordt een nieuwe kip van achter gehaald en geslacht.

 

Vandaag staat er weer een reisdag op het programma. We gaan naar Moulay Idriss. Onderweg stoppen we in Volubilis wat een oude opgraving is. Onderweg staan we meerdere keren versteld van de "ouwe bende" waar we doorheen rijden, maar dat heeft ook haar charme. De eerste plaats waar we doorkomen heeft meer weg van een grote autosloperij dan een dorp, er staat zelfs een oud Nederlands brandweer busje. We zien vele uitersten onderweg. Marokko is het land waar een paard en wagen wordt ingehaald door een dure spiksplinternieuwe Mercedes. In alle drukte en hectiek van de plaatsen waar we doorkomen hebben we ons nog geen enkele keer onveilig gevoeld en staan versteld van de hulpvaardigheid van de mensen.

Voor morgen en overmorgen staan meerdere uitstapje op het programma. De eerste is een groepsexcursie  naar Meknes onder leiding van een gids, Omar. Tot 1670 regeerde de Sultan hier. De bus die ons er heen brengt zou in Nederland absoluut niet door de APK komen, niet dat hij onveilig is, maar hij had gisteren "toevallig" een steentje tegen de voorruit gehad en daarom zat de ruit vol barsten, het ging prima. We bezoeken vele nauwe straatjes waar zelfs iemand met een perfect richtingsgevoel al snel de weg kwijt zou raken. Wel mooi.  Het paleis van de koning passeren we en we bezoeken de vroegere stallen die plaats hebben geboden aan 1200 paarden, ook had de Sultan toen 300 slaven en een harem van zo'n 500 vrouwen, aldus Omar. Na een paardentour door de stad en een heerlijke lunch die meer van een volledige maaltijd weg heeft, hebben we nog voldoende tijd om op eigen gelegenheid door de stad te gaan.

De volgende dag een excursie naar Moulay Idriss, een bedevaart stad voor de Moslims. In Augustus/September komen rond de 100.000 moslims dit bedevaartsoord bezoeken. Een plaats met vele nauwe karakteristieke steegjes en mooie vergezichten. Omdat enkel onderin de stad auto's kunnen komen, zie je dat alles met ezels over de trappen naar boven wordt gebracht. Er staat b.v. een vrachtwagen met gasflessen waarvan er telkens 7 op een ezel worden geladen. Ongelooflijk wat die dunne pootjes moeten dragen.

 

Reisdag, rustdag excursie-dag, alles wisselt elkaar in rap tempo af. Vandaag gaan we weer op reis en wel naar Mohammedia aan de zee. Het gaat te ver om elke kilometer te gaan beschrijven, maar wat een wereld aan indrukken krijgen we deze rit te verwerken. We komen door dorpen waar de tijd echt heeft stilgestaan. Mensen met z'n drieën op een ezel met een gezichtsuitdrukking van uiterste tevredenheid. Velen zwaaien als we langskomen en we voelen ons schuldig met alle luxe die wij aan boord hebben als je ziet hoe men hier leeft. De drempels op de weg zijn hier uiterst efficiënt vervangen door gaten zodat het gemiddelde van de dag niet erg hoog ligt, maar dat geeft niet want er is voldoende te zien. Op driekwart van de rit komen we door een fantastisch mooi natuurgebied met o.a. gorges waar we na elke bocht weer een nieuw uitzicht voorgeschoteld krijgen. Aan het eind van de dag zien we de oceaan, ook weer prachtig.

Zoals al beschreven krijgen we vele indrukken te verwerken. Hoe groot is het verschil met gisteren en nu hier aan de kust. Gisteren met z'n drieën op een ezel, nu rijden ze hier in een Jaguar, ook een dier, maar wat een verschil. Als we naar de excursie in Rabat rijden, vragen we ons af wie er meer tevreden is, de mensen op de ezel of de zakenman in de Jaguar, wachtend voor het verkeerslicht waar de auto's 5 breed staan, op een drie-baans weg. De excursie voert ons langs vele bezienswaardigheden in de stad, waar alles wordt voorbereid voor het bezoek van de Paus volgende week. We gaan naar de regeringsgebouwen, de oude stad (de Medina) en naar het Mausoleum waar de vader en de opa van de huidige koning liggen. Het is een gemixte stad waar je oud door nieuw verweven ziet. Op de terugweg rijden we langs veel, zeg maar gerust heel veel nieuwbouw qua appartementen en huizen en vragen ons af hoe het er hier over 10 jaar uitziet. Wij vrezen voor Turkse toestanden en een kustlijn als de Spaanse Costas.

De tweede dag van ons verblijf in Mohammedia besteden we aan een bezoek aan de stad Cassablanca met de grote moskee. De dag is nevelig en daarom kunnen we de top van de moskee niet zien. Het is een indrukwekkend bouwwerk dat plaats biedt aan 25.000 mensen. de bouw heeft 6 jaar in beslag genomen en hij ziet er prachtig uit. Van de stad Cassablanca hadden we ons veel meer voorgesteld. Ze mogen erg blij zijn met de moskee die jaarlijks vele mensen trekt. Ook hier grote contasten. Een Ferrari- of een Masserati dealer op zo'n 500m van een sloppenwijk. We besluiten om morgen niet door de stad te rijden maar een stukje snelweg te nemen om gemakkelijk bij onze volgende stop te komen.

 

De reisdag naar en het verblijf in El Jadida is aangenaam te noemen. Niet dat de camping daar debet aan is, maar het weer en de oude stad zijn fantastisch. Op deze camping ben je blij dat je alles aan boord hebt. Maar dat weet je vooraf als je naar Marokko gaat. De haven de oude stad en niet te vergeten de sjoek zijn geweldig. We sluiten het verblijf af met een bezoek aan de het oude drinkwater reservoir, de Citerne Portuguaise, van de Portugezen, wat echt prachtig is qua lichtinval. De volgende twee reisdagen gaan geheel langs de kust, waar we op prachtige vergezichten worden getrakteerd. Sommige wegen zijn prima maar de meesten zijn van dien aard dat ze in Nederland zouden worden afgesloten voor een spoed reparatie, maar dan over de gehele lengte. Ons einddoel is in Village Ida Ougourd  een camping die boven normaal goed is voor Marokkaanse begrippen. Er is zelfs een zwembad ook is het sanitair goed te doen.

 

Onderweg hiernaar toe doen we o.a. Safi aan. Een stad die bekend staat om de pottenbakkers. Als we parkeren worden we direct aangesproken door een jongeman die ons een "rondleiding" langs de pottenbakkers geeft. Erg interessant maar uiteraard doet hij dit ook voor eigen gewin, maar het is hem gegund, want de plekken die we nu zien zouden we zelf niet vinden. Uiteraard ook nog even de oude stad bekijken. Dan op weg naar het einddoel voor de dag, Village Ida Ougourd. We komen langs plantages van de Argan bomen en volgens de routebeschrijving moeten die ook erg in trek zijn bij de geiten die er dan inklimmen om hun voedsel te vinden. We zien ze echter nog niet. We blijven hier een paar dagen en op de tweede dag gaan we naar Essaouira. Op tijd vertrekken en om half vier weer verzamelen bij de haven. Vooraf hebben we zoiets van; dat is wel erg lang voor een stadsbezoek, maar we hebben ons geen moment verveeld. Er is heel veel te zien. De joodse synagoges alle sluipdoor - kruipdoor steegjes de haven en zeker het lekkere eten, voor mij couscous dit keer. Houtbewerkingsruimten waar de vakmensen met een spanzaag de meest mooie dingen maken. Ook hier merk je dat het toerisme een prima bron van inkomsten begint te worden, behalve aan de haven. Ongelooflijk hoe hier de vis verhandeld wordt. Wel prachtig om mee te maken. 's Avonds gezellig met de gehele groep uit eten. Life's good.

 

De tweede dag is een vrije dag en we willen heel veel doen. Maar ja  het is ook vakantie. We gaan bijtijds van de camping om geiten te spotten. Na ongeveer ¾ uur lopen zien we een kudde geiten met als hoeder een heel oud dametje. En ze klimmen in vele bomen. Prachtig en ongekend schouwspel. Hoe oud en arm het dametje ook mag zijn, op een gegeven moment gaat haar telefoon af en staat ze in de middle of nowhere gewoon te bellen, wat een contrast. Omdat we vrij hebben, doen we niets meer en gaan we 's middags lekker van het zwembad genieten. 's Avonds gezellig een groeps-borrel die opgesierd met een fantastisch leuk spel dat door een van de deelnemers is meegebracht.

 

De volgende dag gaan we weer op pad. Naar Marrakech. Het is een reis van ongeveer 200 km die bijna geheel over een prima weg voert. We bezoeken een corporatie die door enkel door vrouwen gerund wordt en waar ze de Argan pitten verwerken. Ook wordt het verwerkt in een soort pindakaas , we mogen alles proeven onder het genot van een kopje Marrokaanse thee. In Marakech aangekomen wordt je getrakteerd op de drukte van het stadsverkeer. Ze rijden zo breed als de weg het toestaat en ze toeteren heel erg graag. Ik doe er vrolijk aan mee met als gevolg dat nu mijn toeter erg schor klinkt. Enkele deelnemers vertrouwen op hun "dom dom" en komen middenin de oude stad uit. Hier worden ze onder begeleiding van een mannetje op z'n scooter weer uit bevrijd.

 

De volgende morgen tikt de regen tegen ons dakraam. De eerste sinds het begin van de reis. Gelukkig klaart het snel op en hebben we weer een fantastische dag. We gaan op excursie naar Marrakech. We bezoeken onder leiding van een Nederlands sprekende gids de tuinen van Yves Saint Laurant , de Moskee en het Paleis. Naderhand worden we vrijgelaten op het plein "Place Jemaa El Fna". Wij vinden dit erg commercieel en daarom duiken we snel de kleinere straatjes in. Ook toeristisch, maar wel veel aangenamer. Na genoten te hebben van koffie met gebak, gaan we enkele souvenirs  en wat geknabbel kopen. De dag eindigt voor mij als een zwarte dag. Ik ben namelijk een pijp van mijn afrits-broek verloren. De zonnige kant hiervan is dat ik weer een extra korte broek heb en die heb je hier met dit weer zeker nodig! Morgen een vrije dag en die vullen we in met het doen van een wasje en schoonmaak van ons hele interieur, ongeveer 14m². Voor de rest van de dag hebben we vakantie en dat betekend: niets te doen hebben en daar de gehele dag de tijd voor hebben".

Op de laatste dag in Marrakech scheiden onze wegen. Ik ga naar de Hammam en mijn vrouw gaat naar een Marokkaanse kookclinic met een groep. Voor beide een prachtige ervaring. Voor de kookclinic wordt er eerst in diverse groepjes inkopen gedaan in de oude stad, maar dan niet in het touristische deel, maar de echte oude stad. Een bijzondere ervaring. De clinic wordt door mijn vrouw als zeer leerzaam en aangenaam ervaren. De Hammam is prima alleen mogen ze de volgende keer wel iets voorzichtiger met mijn kuiten zijn. Het is wederom een mooie dag geweest.

 

We zijn op de helft van de reis en gaan op naar het hoge Atlas gebergte.